سال ۲۰۲۰ ما به دلیل پندمی کوید ۱۹ در امریکا ماندگار شدیم، یا به قولی زندانی شدیم، و قرنطینه در خانه، و دم به دم تست دادن، و خلاصه همان گرفتاری که اکثریت دنیا به آن دچارند(بگذریم از بعضی ها که بدون توجه به آمار کشته شدگان تصمیم گرفته اند این ویروس را جدی نگیرند!). به همین دلیل هم این اولین بار است که مستقیم در جریان و بطن اخبار انتخابات امریکا قرار گرفته ام. البته خاطرم هست که شبی که بوش پسر رئیس جمهور شد، من و ابی در امریکا، و منزل یکی از دوستان دعوت بودیم. من و ابی و سیاوش جان قمیشی و خانم سابق ایشان نازنین و چند تن از دوستان، برای چند ساعت به صفحه تلویزیون و نقشه آبی و قرمز امریکا خیره بودیم. اکثریت حضار هم دموکرات بودند و خلاصه با آبی شدن هر استان پایکوبی بر پا می‌شد. بالاخره فقط ایالت فلوریدا باقی مانده بود و سرنوشت ساز اصلی انتخابات آن سال. همه میدانستند که برادر بوش پسر، فرماندار ایالت فلوریدا است و این حقیقت باعث دلهره بود!(من همان زمان فکر کردم اگر دموکراسی برقرار است چرا نگران پارتی بازی هستند؟).ناگهان فلوریدا با رنگ آبی بر تصویر تلویزیون نمایان شد. فریادهای شادی خانه را برداشت، و گوینده با خوشحالی تبریک خود را به آقای ال گور تقدیم کرد و ناگهان رنگ فلوریدا به قرمز تبدیل شد!!!! بله جورج بوش به مقام ریاست جمهوری امریکا نائل شد. و ما مات و مبهوت مانده بودیم که چه اتفاقی افتاد!؟ الان که فکرش را میکنم میبینم اتفاق خاصی هم نیافتاد و فقط جناب ال گور رکورد گینس را زد، با نائل شدن به مقام ریاست جمهوری برای دو دقیقه و چند ثانیه!
این بار، اما فقط شاهد نتیجه نبودم، بلکه از نزدیک و روز به روز، و به دلیل قرنطینه و در خانه بودن، ثانیه به ثانیه اخبار را دنبال کردم. برای یک سال اخیر تمام کانالهای خبری دربست مشغول این انتخابات و کرونا بودند انگار که هیچ کشور دیگری در جهان وجود ندارد. سردسته این کانالها فاکس نیوز جمهوری خواه و سی.ان.ان دموکرات هستند. هر یک از این کانالها مشغول بدگویی و اعلام خطاها و مسخره کردن و سیاه نمایی کاندیدای مقابل بودند. البته باید اعتراف کنم که آقای ترامپ هم کم سوژه به دست سی.ان.ان نمیداد، و تجزیه و تحلیل تویتهای ایشان توسط این کانال از خود تویت خنده دارتر بود. من همچنان خبرهای جهان را از اینستاگرام و تویتر و خلاصه اینترنت و کانالهای خبری غیر امریکایی مانند الجزایر و دویچه وله… دنبال می‌کردم، و برایم جای سوال بود که آیا خود آمریکایی‌ها هم مثل من، به دنبال اخبار جهان به هر دری میزنند جز کانالهای خبری امریکا؟ یعنی دنبال هیچ خبری از هیچ جای دیگر جهان نیستند؟؟!!
اینکه در بسیاری از کشورهای دموکرات اروپایی احزاب دست راستی و رادیکال به قدرت رسیده اند، قابل تفکر نیست؟ کسی نمیپرسد برکسیت چه شد؟ و انگلیس چه کرد با خروج از اتحادیه اروپا؟ تا جایی که یادم است زندگی بسیاری از دوستانم که پاسپورت انگلیسی داشتند و در جاهای دیگر اروپا زندگی می‌کردند و یا برعکس، کسانی که با پاسپورتهای اروپایی در انگلیس کار و زندگی داشتند، شدید تحت الشعاع قرار میگرفت. آیا کشوری به اسم سوریه وجود دارد؟ کشوری کنف یکون شده و با خاک یکسان شده. سوری ها در بدترین شرایط در کمپهای پناهجویی کشورهای همسایه و بیشتر ترکیه پناهنده هستند به واقع فقط اسم سوریه بر نقشه جهان باقی مانده. کشوری ضعیف که میدانگاه جنگ مشتی برتری طلب جهانی شد و امروز بچه هایش را در ترافیک شهرهای ترکیه در حال تکدیگری میبینیم. اصلا چرا راه دور میرویم در همین دو سه هفته اخیر جنگی بین ارمنستان و آذربایجان اتفاق افتاد. هزاران نفر از هر دو کشور کشته شدند و شهرهای مرزی و آثار باستانی از بین رفتند. و با میانجگری روسیه جنگ تا جایی که بنده متوجه شدم به نفع آذربایجان و با مخالفت ارامنه که در یروان هم تظاهرات داشتند، خاتمه پیدا کرد و ارتش روسیه هم در مرز دو کشور مستقر شد! عده زیادی از ارامنه منطقه بی خانمان شدند و باید خانه و زندگیشان را رها کنند و به عقب برگردند، چون آن تکه از خاک دیگر به ارمنستان تعلق ندارد. و اما در امریکا همچنان کانالها دارند دنبال جوراب آقای ترامپ و شلوار زیر آقای بایدن می‌گردند! به نظر می‌رسد شو باید ادامه داشته باشد، و به بهترین وجهی توسط این کانالها ادامه پیدا کرده است. Show must go on
مشکل اصلی پندمی کرونا و آرای پستی و طریقه شمارش آنها است. حالا آدم فکر می‌کند که رای دادن پستی برای اولین بار در تاریخ این کشور اتفاق افتاده. ولی زمانی که سرخپوستان بی نوا آمد و شدی در این کشور داشتند، سفید پوستانی که در مناطق خطرناک! زندگی می‌کردند اجازه داشتند آرا خود را با پست ارسال کنند و تن به سفرهای خطرناک ندهند. حتی زمان جنگ‌های داخلی، به دلیل دور بودن سربازان از شهرهای محل سکونتشان رای گیری پستی انجام شد و آبراهام لینکلن در واقع رئیس جمهور بر آمده از چنین انتخاباتی است. البته همه کشورها در حال عبور از مقطعی تاریخی هستند و دیر یا زود باید به تکنولوژی در زمینه انتخابات اطمینان بیشتری کنند، و روشهای رای گیری و شمارش کامپیوتری قابل اطمینان و بدور از دخالت‌های بشر دو پا را ارتقاع دهند. این امریست اجتناب ناپذیر که ایمان دارم سال‌های بعد بشر به این نحوه شمارش آرا خواهد خندید.
در حال حاضر همچنان کانالها در حال پخش اخبار صد من یک غاز و بهتر بگویم شایعات و پشت سر حرف زنی، در مورد کاندیدای محبوب خود هستند. آقای بایدن جشن ریاست جمهوری را گرفت و از مردم تشکر کرد و خود را رییس جمهور رسمی میداند و خانم پاملا هریس را هم به معاونت برگزید. البته نسیم خوشی با ورود یک خانم دورگه سیاه پوست(از طرف پدر) و هندی تبار مهاجر(از طرف مادر) بر این یک سال خبرهای تکراری وزید، و باعث خوشحالیست.
اقای ترامپ در حال شکایت است و خواهان بازشماری آرا در بعضی ایالات کلیدی است. دادستان کل، ویلیام بار درخواست بازنگری آرا در این ایالت‌ها را صادر کرده است، که از باز شماری هم اخبار درستی در دست نیست، یک فاکس نیوز شمارش را به نفع ترامپ اعلام می‌کند و سی.ان.ان بایدن را رئیس جمهور میداند. آقای بایدن در حال تعیین اعضا کابینه و جابجایی به کاخ سفید است و آقای ترامپ خود را رئیس جمهور امریکا میداند و نمیخواهد کاخ سفید را ترک کند، اینها هنوز خبر ندارند که اصلا کاخ سفید جای هیچکدامشان نیست و باید حسینیه شود(:
سران جهان هاج و واج مانده اند که تبریک بگویند یا نه اصلا به چه کسی تبریک بگویند! بعضی تبریک گفته اند و بعضی دست نگه داشته اند. بنده هم فکر میکنم تا روز قسم خوردن باید منتظر شویم و ببینیم بالاخره چه کسی رئیس جمهور امریکا خواهد شد….
بیشتر از هر چیزی خبر به نتیجه رسیدن واکسن کرنا، درست ۲۴ ساعت بعد از برنده شدن بایدن، خیلی تو ذوق میزند. برای من که اکثر اوقات به ترامپ بدبین بودم و تمام مدت گمان می‌کردم در هفته انتخابات واکسن از آستین او بیرون میزند، خیلی باعث شرم و تعجب شد. همینقدر که فکر میکنم این واکسن برای روزها و یا هفته ها و یا ماهها حاضر بوده و به دلایل زد و بندهای سیاستمداران با سازمان دارو و غذا (اف.دی.ای) به مردم نرسیده و اعلامش عقب افتاده، حتی فکرش هم عذاب اور است. و اما یک بار دیگر ثابت شد سیاست پدر و مادر ندارد.
بعد از همه این صحبتها میخواهم به این نتیجه برسم که با تمام این مشکلات و ضد و نقیض گوییها، لازم نیست مردم کشته بدهند ویا زندانی و شکنجه شوند، چون با نتیجه انتخابات مخالف هستند. اعتراض می‌کنند و اعتراضشان شنیده می‌شود. چنانکه تعداد زیادی در شهرهای مختلف در محل شمارش آرا به تظاهرات پرداختند و با وجود آمادگی ارتش فقط مراکز شمارش آرا را برای یک شب بستند. طرفدارن پرزدینت ترامپ به خیابان‌ها ریختند و هنوز هم در حال اعتراض هستند. ترامپ هم بایدن را دستگیر و زندانی و یا حصر خانگی نکرد، چون بر ضد ترامپ و راهبردهای کابینه او نظر داده و فعالیت کرده. اصل رقابت در مخالفت است و تفکر و شک کردن به گذشته راه را برای پیشرفت در آینده باز می‌کند.
ایرانیان هم باید خود به فکر چاره برای مشکلاتشان باشند و اگر جنگی در راه میهن است باید خودشان لباس رزم بر تن کنند، هیچ رئیس جمهوری به داد ایرانیان نخواهد رسید، چون او رئیس جمهور ایران نیست و این کشور، کشور ایران نیست و مردمش هم هیچ ربطی به ایرانیان ندارند.
در مورد افتضاح انتخابات هم فکر میکنم که نهایتا تکنولوژی، انسان را مجبور به قبول دموکراسی خواهد کرد. تا آن زمان کمترین وظیفه انسانی ما ایستادگی در مقابل آدم کشی و جنایت و تجاوز در روز روشن است.